Og ég las og las....!!!

.... og las meira. He he. Hvílíkur lúxus það er að vera búin að koma flestum ungunum úr hreiðrinu og geta sest(lagst) niður, þegar manni dettur í hug, með bók í hönd. Já, ég fékk óskabækurnar í jólagjöf en sökum aldurs og þreytunni sem honum fylgir uhumm, þá bara gat ég ekki lesið neitt af viti fyrr en á þriðja í jólum. Frá hádegi þann dag, hef ég varla gert neitt annað. Fengið samt nokkrar skemmtilegar heimsóknir í millitíðinni sem er nauðsynlegt til að líta nú aðeins upp úr skruddunum. Náði nokkrum blaðsíðum á aðfangadags- og jóladagskvöld. Pínu að kvöldi annars dags jóla en svo kom þriðji, minn tími mun koma, sagði ,,einhver" og sá  dagur var minn. Ég flýtti mér að sinna heimilisverkunum, er svo löt að ég nennti ekki að leggjast niður með dýrgripina mína og eiga eftir að þvo þvott og laga til.

Fyrsta bókin sem ég opnaði var ,,Verðir sáttmálans" eftir Tom Egeland og hún var alveg jafn skemmtileg og forvitnileg og ég hafði ímyndað mér hana. Kláraði hana í snatri og reif upp ,,Sólkrossinn" hans Óttars Norðfjörð. Nammi, namm, hún var enn skemmtilegri og fyllti mann kappi. Ég lifi mig svo inn í lesturinn að mig langaði bara að rjúka af stað og kíkja á alla þessa staði sem hann segir frá í bókinni. Var ekki lengi að klára hana og þá tók ,,Sjöundi sonurinn" við, eftir hann Árna. Og það verður að segjast að sjaldan hefur Einar blaðamaður verið skemmtilegri.

En nú var komin mið nótt og tími fyrir svefn. Vaknaði ekki fyrr en kl. 10 í gærmorgun, gleymdi alveg að gá hvað klukkan var þegar ég lagði bókina frá mér með miklum trega. En jafn áfjáð að komast í hana aftur flýtti ég mér í heimilisverkin. Skellti mér í sturtu, göngutúr með hundana og svo.... lesa!!! Kláraði Sjöunda soninn og byrjaði á Ofsa Einars Kárasonar. Gaman að henni en næ samt alveg að leggja hana frá mér. Ívar fékk hana í jólagjöf, er ekta bók fyrir hann sem helst hefði viljað vera uppi á þessum tíma. Nei, djók. Fornmaðurinn minn. Hí hí. Þannig að þetta er búið að vera frábært. Langt síðan ég hef tekið svona rassíu. Liðin sú tíð er maður stútaði 6-8 bókum á dag.  Mann er orðinn svo gamall.

Þegar ég er að lesa bækur sem mér finnst ,,alvöru" skemmtilegar, þá fanga þær huga minn algerlega. Hvort sem um er að ræða skáldskap eða fræðibækur, ég les þær af jafn mikilli áfergju og lifi mig jafn mikið inn í þær. Hobbitinn, Hringadróttinssaga, Holy blood, holy grail. Skiptir ekki máli. Fyrir mér er þetta allt veruleiki meðan ég er að lesa. Fyrir mér eru góðar bækur eins og góð mynd, sannarlega þess virði að vera lesnar aftur og aftur og það er næsta víst að Verðirnir og Sólkrossinn munu lenda í ,,afturlesa" hillunni hjá mér þetta árið. Lengi lifi bókin, jibbí.