Íslensk vegagerð-Hvaðan fá þeir uppskriftina???

Þetta er spurning sem mig hefur oft langað að spyrja hina háu herra hjá vegagerðinni. Víst er að ekki er þetta ein af gömlu góðu uppskriftunum sem maður stal frá mömmu sinni í gamla daga af því uppskriftin sú var sú besta í heimi. Ástæðurnar fyrir þessum pælingum mínum er annars vegar vegurinn sem ég þarf að keyra til að komast heim til mín, Sami vegur liggur að einni af aðal efnisnámu sveitarinnar og daglega keyra hann tugir vörubíla. Eins og tíðarfarið hefur verið frost og þíða tl skiptis þá þolir vegurinn þetta engann veginn og daglega þarf ég að þræða drulluhryggi og mannhæðardjúpar holur. Þið getið ímyndað ykkur útlitið á bílnum mínum eftir að vera búinn að mæta kannski 6 vörubílum, aðra leiðina, sem ausa yfir mann drullunni og ógeðinu, á vegi sem er svo mjór að þeir eiga erfitt með að mætast, Hín ástæðan er sú að nú virðist vera kominn sá árstími þegar mennirnir með skóflurnar koma, held þeir komi með farfuglunum. Nú standa þeir með skóflurnar sínar og fylla í holurnar á þjóðveginum, eina ferðina enn. Þarna eru þeir eins og krakkar í sandkassa og stappa í holurnar með skóflunum. Sömu holurnar ár eftir ár. Ég get ekki að því gert en ég spyr sjálfa mig látlaust að því hvort ekki sé hægt að finna eitthvað endingarbetra efni til að nota við íslenska vegagerð. Hingað til lands leita sérfræðingar alls staðar að úr heiminum til að nýta sér þekkingu okkar á sviði jarðhita og orkumála, svo dæmi séu tekin. Af hverju gætum við ekki leitað til eins og Kanada eða Alaska, einhvers staðar sem býr við svipaðar aðstæður og við að því er mismun á hita og kulda varðar. Verðum við ekki hreinlega að fara að leita út fyrir landsteinana að endingargóðu slitsterku efni ef þeir finna það ekki hér á klakanum til að setja í vegina til að þurfa ekki að vera að þessu klastri ár eftir ár. Smáspotti hér og þar er lagaður en alltaf er einhvers staðar eitthvað skilið eftir. Íslenskir vegir eru ekki nægilega sterkir til að þola alla þá umferð sem um vegi landsins fer. Burðarlagið er iðulega allt of þunnt, virðist alltaf miðast við lágmarkið eða að komast af með sem minnst. 60 cm burðarlag undir veg sem síðan er svo mjór að álagið á hann dreifist allt of lítið er bara ekki nóg. finnst bara að á bæ Vegagerðarinner sé sífellt verið að spara aurinn og kasta krónunni,

Athugasemdir

[Bjarkey (IP-tala skráð) 21.3.2008 kl. 09:29]

Sæl kæra vinkona.

Ekki eru þetta góðar fréttir og maður er alveg í mínus yfir þessum ósköpum sem þú virðist þurfa að takast á við í gegnum árin. Tek undir með Óskari og systur þinni - þú ferð ekki að gefast upp núna eftir allt sem þú hefur þurft að takast á við þá kemstu í gegnum þetta.

kveðja,

Bjarkey