Sunnudagsskreppur....til Ísafjarðar. Sumir eru bilaðri en aðrir!!!

Það þarf ekkert að vera klikkaður til að vera ég en það vissulega hjálpar því um 10 leytið í gærmorgun fékk ég þá snilldarhugmynd að "skjótast" til Ísafjarðar og í góðmennsku minni bauð ég karlinum með. Honum finnst svo gaman að keyra þessari elsku, þar sem hann vinnur við það alla daga he he. Erindið sem við áttum á Ísafjörð var nú ekki merkilegt en málið er að þar vissum við af húsi sem er eins og það sem okkur langar til að byggja á lóðinni niðrá Hagamel. Og því ekki að skutlast til að sjá húsið með eigin augum og etv. taka nokkrar myndir til að eiga. Hellti upp á handa mér til að hafa á leiðinni og svo vvar lagt í hann. Nestuðum okkur svo í Borgarnesi fyrir þann 400 km bíltúr sem framundan var, hvað er það á milli vina. Veðrið var yndislegt alla leiðina sól og blíða og það verður að segjast að Vestfirðirnir skörtuðu sínu fegursta. Fannst þeir jafnvel fallegri en að sumarlagi. Ferðin gekk að óskum og við fundum húsið strax en... það var bara enginn heima svo lítið annað hægt að gera en að laumast með myndavélina, eins og þjófur að nóttu, og smella af nokkrum myndum. Elskulegu húseigendur, vona að okkur sé fyrirgefið. En það var dálítið hjákátlegt að taka nokkrar myndir og keyra svo bara hina 400 km leið til baka aftur svo við bættum aðeins við bíltúrinn og brenndum á Þingeyri og skoðuðum okkur um þar. Og svo var lagt af stað heim á leið. Pissuðum á Ísafirði, sem betur fer áður en við lögðum af stað, vorum komin á Hólmavík kl.. rúmlega 8 og átti að tæma kaffifulla blöðruna þar en nei, allt lokað og læst, kannski ekki við öðru að búast á Páskadag, þannig að allt var sett á fullt til að komast í Brú áður en frúin spryngi, jafn seinheppin þar, allt lokað og læst. Við það að komast að því hafði túrinn nú breyst í spennusögu, skyldi frúin ná að halda í sér í Borgarnes. Nei, hún gafst upp í Norðurárdalnum og þar var stoppað og látið vaða oní skurð. Eins gott, því þegar í Borgarnes var komið kl. tæplega hálfellefu var allt lokað þar líka, þrátt fyrir að á hurðinni væri  auglýstur opnunartími til 11. Eins gott að gera ráð fyrir svona aðstæðum þegar næst verður farið í skreppitúr á hátíðisdegi. Hafa með handþurrkur og WC pappír til að geta skvett úr blöðrunni úti. En þetta var nú bara útúrdúr. Vorum komin heim um 11 leytið og það verður að segjast að ég var orðin ansi aum í botnstykkinu eftir að sitja í bílnum í 13 klukkutíma. En þetta var samt gaman og við fáum stundum svona fáranlegar hugdettur og framfylgjum þeim. Okkar tími saman.

Athugasemdir

[Hólmar (IP-tala skráð) 24.3.2008 kl. 09:19]

Hvernær er svo áætlað að nýja húsið komi og hægt verði að reisa það? það er alveg ferlegt að horfa á heimilið ykkar sem holu í jörðinni  og já þetta með pisseríið hehehehe ég á einmitt dóttir sem að getur lagt á sig ómældar þjáningar tímunum saman áður en að náttúrann fær að njóta veiganna hehe (þú þekkir hana kanski) spurning um að hafa samband við Lisu Nowak geimfara hún keyrði víst rúma 1500km með bleyjuna sína

Baráttukveðjur

Hólmar

[Bylgja Hafþórsdóttir, 24.3.2008 kl. 09:57]

Hí hí þú ert alveg frábær. En nýjasta dagsetningin er 17. apríl og við verðum bara að reyna að töfra fram milljónirnar sem vantar til að geta leyst það úr tolli. Já. Það var sko eins gott að daman var ekki með. Ekkert ferðaklósett í Subaru eins og húsbílnum he, he.