Lítil saga frá litlu landi.

Landið er Ísaland og sögusviðið höfuðborgin og þar hefur ýmislegt átt sér stað að undanförnu sem heldur betur hefur hrist upp í því rótgróna samfélagi sem borgin var. Áður en nokkur hefur áttað sig á  hvað snýr fram og aftur á veröldinni er Íslendingavík orðin fjölmenningarsamfélag og um götur borgarinnar gengur nú fólk af alls kyns þjóðernum og með alls kyns litarhátt. Það er af sem áður var að Ísalendingar sneru sér við á götu ef þeir sáu manneskju með annan húðlit en hvítan. Skiptingin í hverfum borgarinnar sem hefur verið til staðar svo lengi sem elstu menn muna er nú öll að riðlast, hverfi 1001 og 1005 og fleiri álíka virðuleg eru nú farin að fá íbúa sem kunna ekki einu sinni íslensku. Og það sem er enn hræðilegra að innan um leynast glæpalýður og afbrotamenn. Eitthvað sem miðað við viðbrögð borgarbúa hefur aldrei verið til á Ísalandi. Það bara getur ekki átt sér stað að hingað leiti óþjóðalýður af þessu tagi.

Fólkið á Ísalandi hefur nefnilega þróað með sér sérstaka hæfileika í gegnum árin. Hæfileikann til að loka augunum fyrir alvarleika sömu mála þar sem Ísalendingar koma á einhvern hátt við sögu. Einungis elstu menn þora að viðurkenna að þeir muni eftir þeim glæpum, nauðgunum og morðum sem framin hafa verið hér á landi af Íslendingum og á Íslendingum. Þessum sérstaka hæfileika fylgir einnig annar enn betri og það er að láta skemmda eplið ekki skemma út frá sér. Sagt er frá af skyldurækni í fjölmiðlum ef Íslendingur kemur við sögu í afbroti sem framið hefur verið og passað upp á að fréttin sú sé stutt, hnitmiðuð og fari ekki út í einhver allt önnur mál sem koma viðkomandi glæp ekkert við. Ættingjar glæpamannsins ísalenska, vinir hans eða samlandar þurfa ekki að koma fram fyrir alþjóð til að reyna að réttlæta tilveru sína og reyna að sannfæra aðra um að þeir séu bara venjulegt fólk þrátt fyrir að vera af sama þjóðerni og glæpamaðurinn ísalenski.

En nú eru komnir hingar útlendingar og þessum hæfileika er nú ekki hægt að sóa á þá. Þá er nú heldur betur komið annað hljóð í strokkinn. Ef einhver grunur leikur á að einn þessarra útlendinga sé eða geti verið afbrotamaður nú þá bara hlýtur hann að vera búinn að skemma öll hin eplin í kassanum líka. Ættingjar hans, vinir og fólk sem hann hefur aldrei séð en vogar sér að vera frá sama landi og hann fá sama stimpil. Glæpamenn og  óþjóðalýður, öllum til ama og leiðinda. Farið burt úr fína landinu okkar, burt úr fínu borginni okkar, huff puff.

Sér einhver ósamræmið í þessu. Hvar er virðingin fyrir nýbúunum okkar. Af hverju eru mál þeirra ekki meðhöndluð af fjölmiðlum og okkur á sama hátt og ef um Íslending væri að ræða. Það eru allir jafnir fyrir lögunum, hvort sem þeir tala spænsku, pólsku eða íslensku.