Bernskujól.

Eftirfarandi sögu ákvað ég að birta hérna á blogginu mínu fyrir mömmu og pabba.  Hún er svokölluð söguleg smáskáldsaga. He he. Skrifuð út frá minningum og skáldað inn í eftir þörfum og vafalaust mörgum árum ruglað saman í eitt. En það skiptir ekki máli. Vonandi hafið þið gaman af og fyrirgefið mér skáldaleyfið. Tilfinningar, upplifun og annað sem skiptir máli í þessari sögu er satt og rétt. Góða skemmtun:

 

Bernskujól!

 

Jól, hátíð barnanna . Svo sannarlega voru jólin hátíð í huga hennar og þegar líða tók á desember hófst biðin. Ekki bið eftir pökkum, góðum mat og skreyttu  húsi heldur tilfinningunni. Þessari tilfinningu fríðar, gæsku og góðvildar sem gagntók hana hvert ár. Hið sanna jólaskap að hennar mati. Hún upplifði einnig ótta. Ótta við að jólin færu framhjá. Að pabbi og mamma næðu ekki að vera búin að öllu í tíma. Það var stærsti óttinn. Þessi dagana var hún samt glöð í sinni, undanfarnar nætur hafði hún vaknað við ilmandi bökunarlykt og vissi sem var að elsku mamma vakti allar nætur við bakstur og þrif. Það var hennar tími, ungarnir allir sofandi og vinnufriður og smám saman fylltist frystirinn af smákökum, brúnum tertum og hvítum. Þar voru þær geymdar í öruggu skjóli fyrir sex gráðugum munnum þar til á Þorláksmessu.

 

Hún hélt lengi að mamma svæfi aldrei, borðaði aldrei. Þessi litla granna 26 ára gamla kona með börnin  sex lifði fyrir hópinn sinn og taldi það ekki eftir sér að fórna hvíldinni til að geta glatt þau. Jólafötin voru saumuð á Husqarna vélina sem átti sinn stað upp í lofti. Þar hvíldi hún á borðinu sínu undir súð við gluggann og töfraði með aðstoð mömmu fram dýrðleg jólaföt ár eftir ár. Hún klæddist þeim með stolti fyrir hver litlu jól í skólanum og enginn átti fallegri föt en hún og tvíburasystir hennar, fannst henni.

 

Nú voru einungis fimm dagar til jóla, kominn 19 desember og fátt eftir nema að skreyta. Það gerðu pabbi og mamma ávallt í sameiningu á Þorláksmessunótt og tilfinningin fyrir hana var ólýsanleg. Að vakna að morgni aðfangadags og húsið skreytt í hólf og gólf. Pabbi var nefnilega sjómaður og í siglingunum til Bretlands keypti hann ávallt eitthvert jólaskraut, jólaskraut sem ekki sást á mörgum heimilum þar sem hún þekkti til. Þar notuðu allir bréfskraut sem var það eina sem fékkst í búðum litla kaupstaðarins þar sem hún bjó. En ekki heima hjá þeim, þar teygðu sig eftir loftinu glitrandi, marglitar lengjur og dúllur úr glansefni sem hún vissi ekki frekari skil á. Nú væri þess ekki langt að bíða að lengjurnar og jólaljósin færu á sinn stað og með þá vissu í huga hjúfraði hún sig betur undir sænginni og augun lukust aftur. Litla stúlku dreymdi stóra drauma við undirspil frá stórhríð og stormi sem geysaði úti fyrir.

 

Skyndilega hrökk hún upp. Mamma hennar stóð yfir rúminu þar sem þær systurnar kúrðu saman. –Þið verðið að fara á fætur, það hefur fallið snjóflóð, sagði hún. Snjóflóð rétt fimm dögum fyrir jól, það gat ekki verið satt. En eftir því sem meðvitundin skýrðist þá gerði hún sér grein fyrir því að þetta hlaut að vera rétt. Rafmagnið var farið og eina birtan stafaði frá kerti í hendi mömmu. –Klæðið ykkur fljótt og vel. Þið verðið að fara niðrí bæ til ömmu og afa. Við megum ekki vera hér. Hvernig á ósköpunum áttu hún og systkini hennar að komast þangað. Sex talsins á aldrinum frá 9 mánaða til tíu ára. Pabbi og mamma áttu engan bíl og þar að auki var allt ófært. En augnaráð mömmu opnaði augu hennar fyrir alvöru málsins og að nú væri enginn tími til að spyrja spurninga. Hún klæddi sig í snatri og beið þess sem verða vildi. Augljóst var nú að snjóflóðið var staðreynd og hlerarnir fyrir svefnherbergisgluggunum voru alþaktir snjókögglum sem þrýsti þeim upp að gluggunum. Hlerarnir sem settir voru fyrir gluggana  á hverjum vetri þegar snjóþungt var í fjallinu fyrir ofan húsið. Henni leiddist það óendanlega því að herbergin voru svo dimm allan sólarhringinn. Nú loks áttaði hún sig á mikilvægi þeirra og tilgangi. Án þeirra væri hún nú vafalítið á bólakafi í snjó í sínu eigin rúmi. Hversu hrikalegt var það.

  

Skyndilega fylltist húsið af kappklæddum karlmönnum. Þetta voru björgunarsveitarmenn sem höfðu tekist það verk á hendur að koma henni og hinum börnunum í öruggt skjól heim til ömmu og afa. Það var langt heim til þeirra fyrir litla fætur og áður en hún vissi af var hún komin, kappklædd með trefil fyrir andlitinu á háhest á bláókunnugum manni. Hræðslan sem greip hana þar sem hún húkti og hélt sér dauðahaldi á öxlum hans var, þrátt fyrir allt fljót að gleymast. Henni hafði brugðið skelfilega þegar út var komið og ummerki snjóflóðsins allt í kring. Húsin við hliðina stórskemmd. Húsin þar sem vinir hennar og skólasystkini bjuggu. Hvað ætli hafi orðið um þau. Bíll á hliðinni fyrir neðan veg. Alls staðar fólk sem stóð í hnapp og ræddi án efa snjóflóðið. En tíminn leyfði ekki miklar hugrenningar og áður en hún vissi af var hún komin heilu og höldnu heim til ömmu og afa ásamt öllum systkinunum og þeim komið fyrir á vindsængum í fínu, fallegu stofunni þeirra. Fyrir hana tíu ára fávísa stelpukind var þetta stórkostlegt ævintýri og ekki dró það úr spennunni að vita að nú fengi hún að horfa á sjónvarp. Amma og afi áttu þannig töfragrip sem enn hafði ekki ratað á heimili hennar.

 

Dagarnir liðu hratt í skjóli afa og ömmu og áður en hún vissi af lá hún á ný í rúminu sínu. Þorláksmessukvöld. Jólin kæmu á morgun, þrátt fyrir allt. Um miðja nóttina vaknaði hún við umgang í herberginu sínu. Þarna stóðu mamma og pabbi, hann hálfbograndi yfir rúminu hennar við að festa upp fallega jólaplakatið sem þær systur áttu. Hjarta hennar tók kipp af gleði og hún fann hvernig friður færðist yfir hana. Hún var örugg, örugg heima hjá pabba og mömmu og allt var eins og það átti að vera á þessum tíma þegar jólin voru rétt ógengin í garð. Pabbi tók hana í fangið og hélt á henni inn í eldhús. Hún fékk að vaka með þeim og fá heitt kakó og jólasmákökur. Hvað gat verið betra en það. Syfjuð og sæl eftir kræsingarnar og einkaspjall við pabba og mömmu skreið hún aftur undir sængina sína og sofnaði með bros á vör. Á morgun kæmu svo sannarlega blessuð jólin.

 

Athugasemdir

[Sæunn (IP-tala skráð) 10.12.2008 kl. 19:37]

Rosalega flott mamma! :)
þú hefur þetta í þér;)

[Helga (IP-tala skráð) 11.12.2008 kl. 01:42]

Ég held að þú ættir nú bara að fara að leggjast í það að skrifa bók Bylgja mín

[Erna Friðriksdóttir, 14.12.2008 kl. 21:44]

[Unnur R. H., 16.12.2008 kl. 08:59]

Þetta er falleg frásögn, égbara táraðist, aðalega af gleði yfir góðum endi

[Kjartan Pálmarsson, 18.12.2008 kl. 15:52]

Þetta var góð sögustund.

Ævintýrin gerast á Siglufirði eins og annarsstaðar

Ég er sammála Helgu

[Bryndís (IP-tala skráð) 20.12.2008 kl. 23:32]

Ofboðslega falleg og myndræn saga, þú ættir endilega að gera meira af þessu

[Bjarkey Gunnarsdóttir, 22.12.2008 kl. 09:42]

Oh þetta rifjar upp æskuminningarnar, breyttar aðstæður og aðdraganda jólanna. Gleðileg jól Bylgja mín og ég veit að nýja árið verður þér betra en það sem nú er að líða. Kveður úr Ólafsfirði.