Það var mikið að einhver opnaði augun...

fyrir því hvernig hlutirnir eru hérna hjá okkur. Hversu mikið það bitnar á börnunum að þurfa að vera ofurseld geðþóttaákvörðunum annars foreldrisins sem jafnvel er ekki hæft til að taka þá ákvörðun sem er börnunum fyrir bestu. Reiði, afbrýðisemi og biturð er látin ráða för og börnin sitja eftir. Eru jafnvel notuð sem tæki til að knýja forræðislausa foreldrið til hlýðni og undirgefni. Þekki allt of mörg dæmi þar sem, jafnvel þótt sameiginleg forsjá sé fyrir hendi, að þá eru börnin notuð, jú, þú situr ekki og stendur eins og ég segi og færð ekki börnin þessa helgina. Enn sárara þykir mér samt þegar börnin eru meðvitað dregin inn í deilur foreldranna og þurfa að hlusta á endalaust skítkast í garð þess foreldris sem fjarverandi er. "Pabbi þinn er aumingi". "Pabba þínum þykir ekkert vænt um þig". "Þettaðer allt pabba þínum að kenna, hann vill ekki eiga ykkur lengur". Hvers eiga aumingja börnin að gjalda sem þurfa að hlusta á svona vanvirðingu. Að neyða þau til að taka afstöðu með eða á móti öðru hvoru foreldrinu finnst mér vera það lágkúrulegasta af öllu. Skilnaðir eru orðnir jafn sjálfsagðir í dag og giftingarnar og stór hluti barna býr hjá bara öðru foreldrinu og jafnvel nýjum maka þess. Og það er bara allt í lagi svo lengi sem þajð er gert á auðveldan hátt fyrir barnið. Að hitt foreldrið noti það sem átyllu til að fá börnin upp á móti og komi fram eins og foreldri þess sé það eina í heiminum sem hefur skilið og stofnað nýja fjölskyldu er ófyrirgefanlegt barnanna vegna. Held það ætti líka að fara að fylgjast betur með réttindum barnanna sjálfra og hlusta meira á hvað þau vilja. Þau eru líka einstaklingar sem eiga skilið alla okkar virðingu og að komið sé fram við þau af réttlæti og alúð.

Hvað greiði er t.d. börnum gerður þar sem hlutirnir eru á þann veg að þeir vilja ekki sjálf fara til eða vera hjá hinu foreldrinu. Að það sé grátur og gnístran tanna í hvert einasta sinn sem sá tími er kominn sem það er t.d. pabbahelgi. Held að hlutirnar væru mun einfaldari og börnin sáttari ef þau hefðu eitthvað um það að segja hvort þau fara eða ekki eða færu bara þegar þau væru tilbúin til þess. Ég var svo heppin að feður minna barna settu börnin sín í forgang og þau komu til þeirra þegar þau langaði og allir eru góðir vinir og börnin mín voru sátt og ekki þessi pressa á þeim. Spyrjum börnin fyrst hvað þau vilja, ekki foreldrana.

 

Fjallað um foreldrajafnrétti í nýrri skýrslu

Athugasemdir

[Lilja (IP-tala skráð) 19.5.2008 kl. 11:02]

Er að mörgu leyti sammála, en mér finnst þó ekki rétt að ung börn fái sjálf að ákveða hvenær þau fara til hins foreldrisins. Þar held ég að reglan sé mikilvæg. Annars getur þetta auðveldlega orðið geðþóttaákvörðun þar sem þau átta sig á að ef þau bara væla aðeins þá geta þau gert svona og svona í hvert skipti. Mörg börn væla þegar þau eru að fara, en skemmta sér so alveg konunglega og eiga góðan tíma... og væla svo jafnvel þegar þau eru að fara aftur heim. Finnst ekki rétt að setja svona stóra ákvörðin á lítið barn, það gæti líka sett rosalega pressu á þau að eiga eitthvað að velja, halda kannski að mamma verði sár ef þau vilja fara til pabba og öfugt. Nei, þarna held ég að foreldrarnir eigi að ráða og verðum við að treysta þeim til að taka ákvörðun sem þau telja börnum sínum fyrir bestu.

[Svafar Snær Sigurðsson (IP-tala skráð) 19.5.2008 kl. 11:10]

Hvað skyldu femínistar og jafnréttisfrömuðir segja við þessari skýrslu?? Það hefur lítið heyrst frá þeim varðandi þá staðreynd að jafnréttismál hvað varðar foreldrajafnræði er 30 ára á eftir hér á landi miðað við önnur lönd.  Þeim finnst líklega ekki liggja mikið á því að breyta þessu. 

Einstæðir feður er beittir miklu misrétti af hálfu mæðra þegar að kemur að umgengni við börn sín.   En kannsi finnst femínistum þetta vera í lagi og líta á þetta sem refsingu á feðurna fyrir að hafa "barnað" þessar konur.

[Andrés.si, 19.5.2008 kl. 11:59]

Svafar. Feministar eru í eitt skipti en farnir að fela sig fyrir slikum umræðum.

[alva (IP-tala skráð) 19.5.2008 kl. 12:34]

á þetta ekki frekar að heita barnajafnrétti...það finnst mér, en við verðum líka að fara varlega í það að alhæfa, aðstæður eru jafnmisjafnar og þær eru margar hjá börnum og foreldrum....

[Bylgja Hafþórsdóttir, 19.5.2008 kl. 16:43]

Sammála síðasta ræðua-manni um að aðstæðr séu jafnmismargar hjá bæði börnum forledrum og vera að reyna að troða öllum undir sama hatt, að sama eigi að gilda um alla, sama hvrenig fjölskylduaðstæður eru finnst mér ekkert sniðugt. Ekki frekar en með skólakerfið þar sem ef þú ert ekki eins og allir hinir ´þá ertu sendur í greiningu, fyrir smáatriði eins og að vilja ekki labba niður stiga. Við erum öll eins ólík og  við erum mörg og það gengur ekki að forrita og móta börn eftir einhverjum stöðlum. Einhverra hluta vegna ákvað náttúrtan að þróa okkur svona en við það bara hentar okkur ekki að ´sjá það eða ástæðuna fyrir því. Sjáið Einstein og fleiri snillinga sem allir féllu ekki inn í hinn venjulega hóp meðalmanna. Það er ástæða fyrir þessu öllu og við verðum að einbeita okkur að finna æut hver hún er.

[Bylgja Hafþórsdóttir, 19.5.2008 kl. 16:47]

Ungbörn hafa þau forréttindi yfir eldri börnin að þau alast upp með þessu og þekkja ekkert annað. En það kemur að því hjá þeim  eins og eldri börnunum 9-10 að þau vilja ekki láta rífa sig úr daglegu umhverfi, mörg hver. Vilja vera hjá vinunum og þar sem þeim líður best. Heima sjá sér. Hvað gagn er að því að láta þau fara á pabbahelgi og aðstæðurinar sem þeir eru boðnar upp á þar eru fyrir neðan allar hellur og fósturforeldrið hund´fúlt yfir þessari röskun sem koma þeirra veldur. Börnin finna það sko alveg og vilja ekki vera þar sem þau eru ekki velkomin. Í þess háttar tilvikum verða börnin að fá að vera með í ráðum.