Söfnunarreikningurinn okkar : )

Er mér bæði ljúft og skylt að upplýsa ykkur bloggvinir góðir og aðrir þeir frábæru einstaklingar sem hófu söfnun handa okkur og hafa á bloggsíðum sínum um hvernig gengur: OOOGGGG HÉR KOMA NÝJUSTU TÖLUR DADADADAM Inn á reikninginn minn eru komnar 178.000 kr. sem er BAAAARRRA æðislegt. Þetta er alveg ný reynsla fyrir mér að upplifa og erfitt að útskýra hvernig mér líður. Þegar ég sá svo á blogginu hennar Dísu Gests. að sveitungar mínir hér í minni yndislegu Hvalfjarðarsveit hafa einnig staðið fyrir söfnun okkur til handa, ja, þá fór ég bara í flækju og verð að viðurkenna skömm mína. Fyrir allnokkru síðan hringdi í mig góð kona héðan úr sveitinni, held hún kæri sig ekki um að vera nefnd á nafn, og viðraði þessa hugmynd við mig og ég man að ég stamaði út úr mér samþykki. En svona getur maður verið vitlaus, ég heyrði aldrei neitt meira á þetta minnst og tók þessu bara sem hugmynd sem var góðra gjalda verð og ég mat mikils að hún væri að hugsa á þessum nótum. Hefði átt að vita betur, konan sú, er kona framkvæmda ekki orða og ég skammast mín niðrí tær fyrir að hafa ályktað svona bjánalega. M.a.s. bróðir minn sem býr líka hér í sveitinni vissi um þessa söfnun handa okkur en var ekkert að minnast á það.  Hógværð og lítillæti eru hugtök sem samsveitungar mínir vita svo sannarlega hvað þýðir og þeim hefur sko ekkert fundist ástæða til að vera að gaspra eitthvað með þetta. En enn og aftur það er gott, þó skrítið sé, að upplifa á eigin skinni hvernig landinn stendur saman þegar á bjátar hjá náunganum og þið eruð mér öll afskaplega mikils virði. Þakklætiskveðja BH

Ótrúlega mikill hlýhugur frá öllum....

... ókunnugu fólki sem þekkir okkur ekki neitt en er allt af vilja gert til að leggja okkur lið. Og að ég tali nú ekki um viðtökurnar og viðbrögðin við þessu bloggi mínu og allan þann stuðning sem ég hef fengið. Það er m.a.s. búið að stofna söfnunarreikning og elskulegt fólk, fullt af náungakærleik, hefur sett eitthvað inn á síðurnar sínur um þetta allt saman. Maðurinn minn er búinn að vera á haus niðrí grunni, keyra úr honum og í hann aftur og í morgun kom valtari frá fyrirtæki neðan af Skaga og valtaði grunninn og getið þið hvað hann tók fyrir það??? Heilar 10.000 krónur sem er náttúrulega ekki neitt. Ég var eins og kleina, kann þetta ekki, og þaðan af síður maðurinn minn sem alltaf reddar öllu. Ef ég væri í sambúð með einhverjum öðrum, þá er sko ekki víst að ég væri svona róleg yfir þessu öllu saman. Trúi honum og treysti, sama hvað hann tekur sér fyrir hendur, þá reddar hann því. Og nú er minn ákveðinn í að koma þaki yfir höfuðið á okkur aftur og ég veit að hann myndi fyrr drepast við að reyna en að gefast upp. Það stappar í mig stálinu og ýtir mér áfram. Var að koma heim, fór á eftir honum áðan þegar hann fór með valtarann á vélavagninum aftur niðrá Skaga. Ástæðan, jú, hann skar sig illa upp úr kl. 10 í morgun og þurfti að sauma saman á honum tvo fingur, en hann gaf sér ekki tíma fyrr en nú, til að fara niðrá Slysó, því að fyrst þurfti sko að koma lyftaranum niðureftir. Þannig að vörubíllinn með vélavagninum var skilinn eftir þar sem valtarinn fór af og ég kom svo og skutlaði honum á mínum gamla Subaru á sjúkrahúsið. En nú verð ég að fara að leggja mig, svaf lítið í nótt af persónulegum ástæðum og er uppgefin. Varð bara aðeins að tjá mig fyrst til að róa hugann. Kærar þakkir elskulegu bloggvinir og aðrir sem nenna að kíkja á síðuna mína fyrir allt og allt.

Heyr heyr vörubílstjórar.

Áfram svona. Húrra fyrir ykkur strákar sem stóðuð fyrir fundinum og þessum aðgerðum. Þetta er frábært. Var að reyna að tjá mig um þessi mál á blogginu mínu um daginn en fékk ekki mikil viðbrögð. Stend með ykkur 100%. Er hagsmunamál allrar þjóðarinnar, ekki bara ykkar eins og reynt var að láta skína í á Bylgjunni. Mikið verð ég innilega þakklát ykkur, allavega, ef aðgerðir ykkar verða til þess að lækka olíu- og bensínverð, samt á ég bara Subaru. Finnst að olíufélögin mættu sýna ykkur stuðning með því að hækka afsláttinn sinn sem þeir bjóða með lyklunum sínum og öðru. Tvær krónur er enginn andsk. afsláttur þegar lítrinn er kominn í 150 kall. Finnst bara fáránlegt að hann sé alltaf sá sami þegar verðið hækkar og hækkar. Það mætti halda að þeir hafi fengið formúluna hjá íslenska ríkinu. Ho ho ho, we say hei hei hei.

Vörubílstjórar stöðva umferð

Varð að leyfa ykkur að njóta þessa með mér, elsku strákurinn minn?

óður til Mömmu ;)

 

  

Myndi gera svona fyrir þig ef ég væri ekki lélegri en þessi strákur að syngja, og hann er sko lélegur að syngja.. Vonandi að þetta lýsi smá upp daginn hjá þér :*

http://kvikmynd.is/video.asp?land=&offset=27&id=5792

 

Kv Binni ;)

Bréfið mitt í Mogganum - Engin viðbrögð

Jæja, nú er kominn fimmtudagur og enn hef ég engin svör fengið við opna bréfinu mínu til Guðlaugs Þórs og Þórunnar Sveinbjarnar og birtist í Mogganum sl. þriðjudag. Kannski eru þau bara svona lengi að lesa eða eitthvað. Get ekki annað en velt fyrir mér hvort viðbrögð þeirra við bréfinu mínu hefðu verið önnur og meiri ef kjósa ætti til Alþingis þetta árið. Bíð eftir og hreinlega geri heimtingu til að stjórnvöld sjái nú sóma sinn í að fara að skoða þessi mál af einhverri alvöru og jafnvel breyta lögum um skyldutryggingar þannig að þær dekki ekki bara ef hús eyðileggjast af völdum bruna. Svo endilega elskurnar mínar, ef þið rekist á þau, þá endilega látið þau vita að ég sé að bíða eftir einhverjum viðbrögðum eða svörum frá þeim. Bara hringja í 118 ef ykkur vantar símanúmerið mitt, Guðlaugur og Þórunn. Júhú, hvar eruð þið????

Hús og heilsa - Þau vita sínu viti

Varð að leggja orð í belg um fyrirtækið Hús og heilsu, eitt þarfasta fyrirtæki sem stofnað hefur verið hér á landi undanfarin ár, að mínu mati. Leiðist ef einhverjir eru að efast um hæfni þeirra og kunnáttu varðandi myglusvepp. Sylgja er líffræðingur og þrátt fyrir að vera ekki með einhverja sérstaka prófgráðu í sveppafræðum, þá eru það ekki einhver prófskjöl sem gilda, þegar meta á kunnáttu fólks til einhverra hluta. Sjáið, bara Jón Ásgeir og Magnús í Latabæ, þeir eru ekki einu sinni langskólagengnir og með háskólagráðu sem Sylgja vissulega er. Er ég á sínum tíma var að reyna að fá einhverja lausn á ástandinu hjá mér þá hringdi ég í höfund einu vitlegu greinarinnar sem ég þá fann á íslensku um myglusvepp. Sú kona heitir Guðríður Gyða Eyjólfsdóttir og jafnvel hún viðurkenndi vankunnáttu sína varðandi þennan skaðvald og sagði mér að Sylgja væri sú manneskja hér á landi sem mest vissi og kynni. Og þeir sem eitthvað þekkja til starfa Guðríðar vita að manneskjan sú er ekki að fara með neitt fleipur. Þakka ykkur enn og aftur, Sylgja og Pálmi, fyrir að hafa hjálpað mér að komast til heilsu aftur.

Skoðunarskýrsla löggilts matsmanns vegna Myglusveppahússins

Sé mig knúna til að setja skýrsluna hér inn á bloggið mitt því einhver umræða virðist vera komin af stað um að etv. hefðum við ekkert þurft að rífa húsið. En hvað var annað hægt að gera þegar undirstaða hússins var ónýt ekki gátum við sett það á loftpúða. Ræddum um að reyna að rífa bara innan úr því og steypa í það plötu og byggja það upp að nýju að innan. En við bara þorðum ekki að fara út í einhverjar milljónabreytingar sem ef til vill hefðu svo ekki gert neitt gagn, þar sem myglusveppurinn var líka í útveggjum hússins. Reyndum allt annað áður, úðuðum allt með eitri, gerðum þessi loftræstigöt sem vantaði og settum viftu í sökkulinn sem loftskipti inni  í kjallaranum 5 sinnum á klukkustund en allt án árangurs. Það rífur enginn húsið sitt og hendir því sem honum er kært bara til að henda því. Maðurinn minn kærir sig ekki um athygli fjölmiðla og því tók ég það að mér. Hann lét sig viljandi hverfa þegar fréttamaðurinn kom og þess vegna er bara talað um mig. Það er að hans eigin ósk.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Úttekt af löggiltum matsmanni.

Myglumelurinn minn vonandi til þess að ýta eitthvað við stjórnvöldum og öðrum sem hafa með svona mál að gera.

Eins og kannski einhverjir hafa séð þá birtist frétt á Stöð 2 í gærkvöld um hvernig fór fyrir veraldlegum  eigum okkar hjóna. Það voru blendnar tilfi.nningar sem bærðust með mér þegar Lára Ómarsdóttir hafði samband við mig í gærmorgun og vildi fá að gera þessa frétt. Aðallega vegna þess að ég er ekki mjög framfærin eftir öll þessi ósköp, dreg mig í hlé við svona áföll. Veit ekkert af hverju, örugglega bara mín leið til að fá tíma til að vinna úr hlutunum. Var rétt að skríða út úr gömlu skelinni, eins og einsetukrabbarnar, eftir síðasta áfall þegar þetta dundi yfir. Var komin af stað í sveitapólitíkina við síðustu sveitarstjórnakosningar, var í umhverfisnefnd sveitarfélagsins og 3ja manna stýrihópi um staðardagskrá og hvað eina. Hætti þessu öllu saman og lagðist í hýði hér uppi á Fellsenda. Get bara ekki hugsað mér að vera byrði á einhverjum og ef ég tek eitthvað að mér þá vil ég geta sinnt því 120%. Hvernig á það að vera hægt þegar maður stendur ekki einu sinni undir sjálfum sér og getur einungis sinnt brotabroti af heimillisstörfunum. En hægt og hægt er ég að skríða úr þessari skel einnig og er það ekki síst blogginu að þakka. Góð viðbrögð ykkar sem lesið bloggið mitt voru líka hvatning til mín í að láta vaða og fara í þetta viðtal. Með því var hluta þess tilgangs náð sem ég hafði upphaflega með stofnun bloggsins sem var að reyna einhvern veginn að vekja athygli á þessum skaðvaldi sem myglusveppurinn er. Og nú er hlaupið kapp í mína. Ég er búin að einsetja mér að trúa því að ég sé fær um að knýja fram viðhorfsbreytingu í samfélaginu gagnvart þessum fjanda. Háleitt markmið.... og ofursjálfstraust, það verður ég næstu vikur og mánuði eða eins lengi og þarf. Skora á alla sem sjá þetta pár mitt að fara inn á heimasíðu Húsa og heilsu og lesa sér til um myglusvepp, skaðsemi hans, sjúkdómseinkenni og annað sem þar er. Frábær upplýsandi síða hjá þeim Sylgju og Pálma: www.husogheilsa.is

Á sandi byggði heimskur maður hús......

.... og þá kom steypiregn. Einhverra hluta vegna kom þetta upp í huga mér þegar maðurinn minn sagði mér af samskiptum sínum við starfsmann Vegagerðarinnar sem hann hitti í morgun. Hef áður bloggað um ástand eina vegarins sem ég kemst heim til mín en svona til útskýringar þá er þessi vegur nær eingöngu notaður af vörubílum sem eru að sækja efni í stóra malarnámu sem er hér rétt við hliðinjpa á sveitabænum þar sem ég bý. Þannig að ferðirnar sem vörubílarnar fara eftir aumingjans veginum skipta tugum. Maðurinn minn benti viðkomandi starfsmanni þessa háa embættis á hvernig núverandi ástand vegarins væri og svörin sem hann fékk voru þau að ekki væri hægt að hefla í frosti. -Var nú frostlaust fyrir páska, benti maðurinn minn honum á og hinum varð fátt um svör en svaraði svo hryssingslega að þetta væri nú sá vegur sem hvað mesta þjónustu fengi á landinu. Ha, ha, held hann hafi verið heflaður tvisvar síðan ég flutti hingað fyrir hálfu ári síðan og þar af var hann orðinn ófær vegna drullu og áníðslu þegar þeir létu sjá sig í fyrra skiptið. Minn vildi nú ekki sleppa honum svona létt og minntist á að vegurinn væri líka alltof mjór. Hann er ekkert of mjór, hreytti Veggi út úr sér, hvað er að, ég horfi upp á það oft á dag að þegar vörubílarnir mætast þá verður annar þeirra að stoppa. Og, minn veit nú alveg hvað hann er að tala um, búinn að vinna við að keyra vörubíl alla sína tíð. -Það er bara alltof mikil umferð á veginum, sagði veggi þá. Og ég spyr, er þetta dæmigert viðhorf þessara blessuðu manna sem sjá um íslenskt vegakerfi. Ekki einu sinni var horfst í augu við hvað raunverulega vandamálið var. Burðarlag vega sem vitað er að mikið álag er á verður að vera samkvæmt því, þýðir ekki endalaust að moka saman einhverri drulluhrúgu, kalla það veg og kenna því svo um að vegurinn skemmist að hann er notaður til þess sem hann er ætlaður. Vegur að efnisnámu verður að vera byggður til að þola það að vera vegur að efnisnámu. Árinni kennir illur ræðari. Held ég fari og rukki vegagerðina um demparafestingarnar sem allar eru farnar í bílnum mínum og nokkra þvotta í leiðinni.

Áttu barn sem er sífellt lasið - Gæti heimilið verið sýkt af myglusveppum???

Ástæðan fyrir skrifum mínum í dag er sú að í gær kom tvíburasystir mín í heimsókn og sagði mér þær fréttir að stöðug veikindi  lítilla tvíbura sem búa á neðri hæð húss þar sem hún leigði tímabundið er nú búið að rekja til myglusvepps. Og maður er alltaf svo vitur eftir á, þrátt fyrir að hafa komið þarna nokkrum sinnum, og hafa sjálf verið veik af þeirra völdum, þá áttaði ég mig ekki á af hverju mér leið alltaf svona illa þegar ég kom inn í þetta hús. Lyktin í forstofunni hefði átt að kveikja á viðvörunarbjöllum hjá mér en hugurinn var einhvern veginn svo fastur í að fyrst ég væri farin úr húsinu þá gæti þessi fjandi ekki skaðað mig lengur. En, foreldrar please, ef þið vitið einhvers staðar af rakaskemmdum í húsinu ykkar,  finnið fúkkalykt sem þið losnið ekki við og eigið barn sem er alltaf einhver lumbra í látið þá athuga málið. Því að eyðilegging sveppsins á ónæmiskerfinu getur og verður oft á tíðum varanleg. Börnin þola ekki það sem þau þoldu áður, með ofnæmi fyrir öllum sköpuðum hlutum og verða alla tíð.