Heimasætan stungin af í þrjá daga

Jæja, þá er ég orðin (næstum ein) í kotinu og verð það fram að helgi. Húsbóndinn er farinn kl. 6 á morgnana og komin heim svona á milli kl. 21 og 24 svo ekki sér maður mikið af honum. Framundan hjá heimasætunni er skólaferðalag í Skagafjörðinn þar sem verður farið í River Rafting og annað sem tilheyrir. Yndislegt hvernig allt fer á ferðina þegar vorar. Þetta er þriðja ferðalagið hennar á 2 vikum. Fyrst var það fermingarveisla norður á Sigló, síðan kíkt á pabba gamla á Akureyri liðna helgi og svo núna skólaferðalagið. Um að gera að þvælast meðan tími gefst til, hún byrjar nefnilega að vinna í ísbúðinni í Álfheimum um leið og skólinn er búinn og því lítið sumarfrí framundan. Fyrsta sumarið af mörgum framundan hjá henni þar sem verður unnið, étið og sofið. Veðrið er svo yndislegt, ég tölti með henni niður afleggjarann til móts við rútuna, með sængurfatapokann og annan farangur og sat við póstkassann og naut góða veðursins.

Mér varð hugsað til þess hversu yndislegt það er nú að búa hérna við lækjarnið og fuglasöng og ekkert stress. Alltaf fundist rómantískt að geta vaknað við hanagal en í reynd er það ekki mjög skemmtilegt. Alla vega ekki kl. 5.30 hvern einasta morgun. Svolítið erfitt á gamals aldri að snúa sér á hina hliðina og sofna aftur við hanagalið en þetta er samt allt í lagi. Hanagreyið mætti nú samt alveg hafa fallegri hljóð, kannski ráð að senda hann í söngkennslu. Hænurnar heillast samt af  þessu. Verst að ég er ekki hæna. Pabbi gamli er farinn að fara heim á laugardagskvöldum þegar hann fer í helgarfrí heim til sín á Sigló í stað þess að fara á sunnudagsmorgnum eins og hann hefur alltaf gert bara til að sleppa við að vakna við hanagalið einn morgun, he he.

Hundarnir eru loks búnir að venjast hænunum og eftir að girt var í kringum þær, þá eru þær ekkert spennandi lengur. Það er frábært að geta leyft þeim að skrattast hérna úti eins og þeim sýnist. Verða viðbrigði fyrir þá að fara niðrá Hagamel aftur og vera bundnir eða lokaðir inni. Eru að verða alvöru sveitahundar sem hlaupa geltandi niðrá veg ef það sést bíll. Er ekki mikil umferð hérna framhjá, aðallega vörubílar en einn og einn fólksbíll villist hér inn á veginn: Mörk-Fannahlíð-Fellsendi. Ég varð að hringja í vegagerðina í vetur og biðja þá um að setja skiltið upp sem þeir höfðu tekið niður í fyrrasumar því ég keyrði alltaf framhjá afleggjaranum í myrkri á leiðinni frá Reykjavík. Vonlaust að sjá hann með góðum fyrirvara og ekki neglir maður niður á þjóðvegi 1 með bíla á eftir sér og á móti. En skjáumst síðar, ætla að fara og gera eitthvað.

Athugasemdir

[Eva Lind Matthíasdóttir (IP-tala skráð) 22.5.2008 kl. 09:43]

Að vakna við hanagal er alveg voðalega rómantískt í bíómyndunum en ég er klárlega sammála þér að það þarf að senda hanann í söngkennslu. Þetta er langt frá því að vera gal því þetta er garg :)

Var vör við "sveitahund" um daginn þegar ég tók "útsýnisrúnt" í sveitina. Held samt að litla greyið hafi fattað að hann ætti ekkert að gelta á mig :)

Endilega látiði fara vel um ykkur í sveitinni. Það þarf bara að fara að laga tjörnina/stífluna til að það heyrist betur í læknum :)