Samviskuleysi eiturlyfjaneytenda

Er virkilega slegin yfir hverju fólki dettur í hug nú orðið. Annað hvort sér til gamans eða til að ná sér í peninga fyrir dópi. Að hóta fólki með sprautunálum til að ná sér í smáaura. Ég meina hvað er að. Skil bara ekki hvernig hægt er að koma svona fram við náungann. Systursonur minn sem er 18 ára lenti í því að verða viðskila við vini sína niðrí bæ eina nóttina og þar sem klukkan var orðin margt ákvað hann að labba bara heim þar sem hann bjó ekki langt frá miðbænum. Þótt drukkinn væri þá varð hann þess var að einhverjir voru að elta hann og er hann leit við sá hann fjóra menn koma í humátt á eftir sér. Hann tók það til bragðs að hlaupa af stað þar sem hann átti stutt eftir heim. En þér náðu honum við útidyrnar þar sem 3 héldu honum niðri og 1 skar hann með hnífi. Einhverjum vikum áður hafði hann lent í útistöðum við þá þegar þeir voru að níðast á kærustunni hans og nú átti aldeilis að hefna sín. Er þetta lið algerlega samviskulaust, skil ekki hvernig þeir geta lagst til svefns að kveldi með svona á samviskunni. Eins og myndirnar sýna ber hann  merki þessa eina kvölds um alla framtíð. Eiturlyf eru ein ömurlegasta uppfinning allra tíma og hefur skilið marga fjölskylduna eftir í sárum. Velti oft fyrir mér hvort það séu ekki margir sem eru orðnir góðir og gegnir Þjóðfélagsþegnar í dag sem eru með eitthvað svona á samviskunni og þurfa að lifa með því alla tíð. Ekki vildi ég vera þeir.

Mynd af myglusveppakjallaranum mínum

Var að skoða skýrsluna frá Löggilta matsmanninum sem ég fékk til að koma og taka út húsið á sínum tíma þegar sveppurinn uppgötvaðist. Var hreinlega búin að gleyma hvað í henni stóð og sá því ástæðu til  að rifja það aðeins upp. Skil hreinlega ekki að ekki skuli vera hægt að draga neinn til ábyrgðar nema þann sem seldi okkur húsið á sínum tíma. Ekki var það hann sem byggði það og hann átti það einungis í stuttan tíma. Húsbyggjandinn bjó sjálfur í húsinu alla tíð eða allt þar til hann byggði sér nýtt hús í hverfinu. Vona að það sé betur byggt en húsið mitt. Skoðunarskýrslan er ekki falleg lesning en hún er upp á fjórar blaðsíður alltof löng til að ég birti hana hér nema þá sem viðhengi. Hérna kemur örstuttur úttdráttur úr henni sem segir í rauninni allt sem segja þarf:

"Undirritaður óskaði eftir að grafið verði niður á drenlögn og skoðaður frágangur á lögninni. Þegar lögn var skoðuð var ekki gengið frá henni í samræmi við framangreindateikningu, engin drenmöl og engin tjörupappi. Greinilegt er að ekki hafi verið farið eftir teikningum hönnuðar er varðar frágang á drenlögn, loftrásum í veggjum og þrifalag ekki verið steypt.

Samkvæmt framangreindri skýrslu frá Sylgju Dögg Sigurjónsdóttur er mikið um myglusvepp í húsinu og stafar það án efa að miklu leyti af þeim mikla raka sem er ískriðkjallaranum. "

Við spurðum á sínum tíma hvort ekki væri örugglega drenað í kringum húsið og vorum fullvissuð um að svo væri. Venjulegur leikmaður í húsakaupum fer ekki og heimtar að grafið verður niður á drenið til að fullvissa sig um að það sé sett rétt niður. Ekki vissi ég þá um skaðsemi myglusvepps, vissi varla að hann væri til hvað þá hvernig hann leit út og eftir hverju ætti að leita. Set hér með mynd til glöggvunar. Ég er svo handviss um að einhvers staðar er einhver, annað hvort lítið barn, eða viðkkvæmur einstaklingur, en börn eru sérstaklega viðkvæm fyrir þessum óþverra, sem er sífellt lasinn án þess að nokkur skýring finnist á veikindunum. Barn sem allir halda að sé etv. með astma, barn sem er sífellt stíflað og slappt og einhverju allt öðru en myglusvepp kennt um. Varð að setja myndina inn sem skrá. Er hér fyrir neðan.

 

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Myglumynd

Íslensk vegagerð-Hvaðan fá þeir uppskriftina???

Þetta er spurning sem mig hefur oft langað að spyrja hina háu herra hjá vegagerðinni. Víst er að ekki er þetta ein af gömlu góðu uppskriftunum sem maður stal frá mömmu sinni í gamla daga af því uppskriftin sú var sú besta í heimi. Ástæðurnar fyrir þessum pælingum mínum er annars vegar vegurinn sem ég þarf að keyra til að komast heim til mín, Sami vegur liggur að einni af aðal efnisnámu sveitarinnar og daglega keyra hann tugir vörubíla. Eins og tíðarfarið hefur verið frost og þíða tl skiptis þá þolir vegurinn þetta engann veginn og daglega þarf ég að þræða drulluhryggi og mannhæðardjúpar holur. Þið getið ímyndað ykkur útlitið á bílnum mínum eftir að vera búinn að mæta kannski 6 vörubílum, aðra leiðina, sem ausa yfir mann drullunni og ógeðinu, á vegi sem er svo mjór að þeir eiga erfitt með að mætast, Hín ástæðan er sú að nú virðist vera kominn sá árstími þegar mennirnir með skóflurnar koma, held þeir komi með farfuglunum. Nú standa þeir með skóflurnar sínar og fylla í holurnar á þjóðveginum, eina ferðina enn. Þarna eru þeir eins og krakkar í sandkassa og stappa í holurnar með skóflunum. Sömu holurnar ár eftir ár. Ég get ekki að því gert en ég spyr sjálfa mig látlaust að því hvort ekki sé hægt að finna eitthvað endingarbetra efni til að nota við íslenska vegagerð. Hingað til lands leita sérfræðingar alls staðar að úr heiminum til að nýta sér þekkingu okkar á sviði jarðhita og orkumála, svo dæmi séu tekin. Af hverju gætum við ekki leitað til eins og Kanada eða Alaska, einhvers staðar sem býr við svipaðar aðstæður og við að því er mismun á hita og kulda varðar. Verðum við ekki hreinlega að fara að leita út fyrir landsteinana að endingargóðu slitsterku efni ef þeir finna það ekki hér á klakanum til að setja í vegina til að þurfa ekki að vera að þessu klastri ár eftir ár. Smáspotti hér og þar er lagaður en alltaf er einhvers staðar eitthvað skilið eftir. Íslenskir vegir eru ekki nægilega sterkir til að þola alla þá umferð sem um vegi landsins fer. Burðarlagið er iðulega allt of þunnt, virðist alltaf miðast við lágmarkið eða að komast af með sem minnst. 60 cm burðarlag undir veg sem síðan er svo mjór að álagið á hann dreifist allt of lítið er bara ekki nóg. finnst bara að á bæ Vegagerðarinner sé sífellt verið að spara aurinn og kasta krónunni,

Maðurinn minn er ótrúlegur!!!!

Get ekki annað en dáðst að manninum mínum, skil ekki hvernig hann getur verið niðrí grunni ónýta hússins okkar dag eftir dag og langt fram á kvöld. Þrátt fyrir að húsið hafi verið kurlað niður þá er ótrúlega mikið rusl eftir á lóðinni. Rusl sem eitt sinn var heimili okkar og hann er nú að tína saman. Góðir menn hafa komið þegar hann hefur þurft á að halda. Einn lánaði honum til að mynda gröfu í morgun og annar kom með græjur til að saga grunninn í sundur svo hægt verði að fjarlægja hluta hans. Sveitungar okkar hafa sýnt okkur mikinn hlýhug og m.a. gaf kvenfélagið hér okkur 500.000 fyrir jólin þannig að ég gat farið og keypt hjónarúm í Rúmfatalagernum handa  okkur. Var ekki þægilegt að sofa á mjóa beddanum sem fyrir var í herberginu. Nú þjónar hann sem gestarúm inni í stofu. Ættingjar mannsins míns hafa líka slegið saman og þar eigum við 370.000, einnig höfum við fengið vilyrði fyrir málningu í nýja húsið þegar að því kemur. Safnast þegar saman kemur og ég get ekki lýst því hversu innilega þakkát ég er fyrir þessa hjálp. Er samt harla vonlítil um að við náum að halda því þ.e. ef við á annað borð náum að fjármagna það. Ekki með lánið af gamla húsinu á bakinu líka og eiga varla fimmaur upp í nýja húsið. En den tid-den sorg. Tek á því þegar þar að kemur.

Veit ég sagðist ætla að berjast en.....

...... undanfarnir dagar hafa verið erfiðir. Dóttirin farin norður til pabba síns og ég mikið ein. Ein af afleiðingum myglusveppsins er þunglyndi og hjá mér eru dagarnir eins misjafnir og þeir eru margir. Er komin á lyf en eldmóðinn vantar í augnablikinu. Einnig styttist óðum í afmælisdag litla engilsins míns sem fékk aldrei að sjá veröldina en hún fæddist andvana þann 25. maí. Þrátt fyrir að bráðum séu liðin sjö ár þá tekur þetta á. Á jafnvel enn erfitt með að sjá lítil börn í sjónvarpinu. En nóg um það, í dag langar mig ekki að gera neitt, ætla bara að reyna að njóta páskanna og setja svo allt á fullt eftir páska. Mig langar svo að tala við lögfræðinginn minn og biðja hana að athuga hvort jafnræðisreglan opni einhverja nýja möguleika fyrir okkur gagnvart TM.

Loksins vörubílstjórar sem vilja berjast.

Mikið gladdi það mitt gamla hjarta þegar ég vissi af fundi vörubílstjóra sem haldinn var í gær. Enn glaðari að fjölmiðlar sýndu þessa einhverja athygli. Sannast að segja þá þekki ég enga stétt í okkar ríka landi sem er eins hundelt og þeir eru. Eftirlitsmenn vegagerðarinnar sitja um þá á hverju horni í flottu búningunum sínum og þar virðist hugarfarið almennt vera það að allir sem keyra vörubíla séu atvinnuglæpamenn, ekki venjulegir menn eins og þeir, sem eru bara að vinna vinnuna sína. Best að koma því frá að maðurinn minn er einn af þessum sjálfstæðu smáverktökum sem er að reyna að skapa sér og fjölskyldunni sæmilegt lífsviðurværi. En ríkissjóður þarf meira á peningunum hans að halda en við virðist vera. Og ekki má skilja úttundan þannig að olíufélögin verða af fá sitt. Það þurfa allir að borga sína skatta og skyldur en öllu má nú ofgera. Við skulum vera rausnarleg og borga 180 kr fyrir hvern ekinn km. Höfum eyðslu bílsins hógværa eða 60/100. á kr 152 lítrann. Þegar bætist svo ofan á 13 kr í þungaskatt, eftir er að borga vaskinn. Hvað fáið þið út. Hvar á að fá peninga fyrir dekkjum, smuroliu viðgerðakostnaði og öðru sem fylgir rekstrinum. Hvar er mannakaupið, úps, gleymdist að gera ráð fyrir að vörubílstjórar þurfa kaup fyrir vinnuna sína eins og allir aðrir. Bílstjórar berjist fyrir tilverurétti ykkar. Ég sæi öngþveitið sem yrði hjá öllum þeim sem þurfa á þjónustu ykkar að halda. Fólkinu að byggja öll nýju fínu húsin sín og vill tónlistarhallirnar sínar, nýju vegina, mislægu gatnamótin og göng. Baráttukveðjur.

Jafnræðisreglan og tryggingafélögin.

Var að skoða jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar  út frá mínu sjónarhorni sem er að húsið mitt er jafnónýtt og ef hefði kviknað í því. Ef það hefði brunnið til grunna bætti skyldutryggingin tjón okkar, alla vega að hluta. Skyldutrygging sem ég hef alla tíð haldið að hefði verið sett á til að tryggja hagsmuni fólks sem lendir í tjóni af því taginu. En í jafnræðisreglunni segir m.a.: Allir skulu vera jafnir fyrir lögum og njóta mannréttinda án tillits til kynferðis, trúarbragða, skoðana, þjóðernisuppruna, kynþáttar, litarháttar, efnahags, ætternis og stöðu að öðru leyti. Ég staldraði við þar sem segir "stöðu að  öðru leyti", nú er ég í nákvæmlega sömu stöðu og húseigandi sem þurfti að sjá húsið sitt brenna. Eini munurinn er að ég þurfti að horfa á mitt hús rifið til grunna. Þá segir einnig: "Markmið reglunnar er að koma í veg fyrir mismunun á grundvelli þeirra atriða sem koma fram í 1. mgr. og annarra atriða sem gætu talist ómálefnaleg; sambærileg mál eiga að fá sambærilega úrlausn". Samkvæmt mínum kokkabókum eru þessi mál algerlega sambærileg og því get ég ekki séð hvernig tryggingafélagið mitt getur staðið á því að bæta mér ekki tjónið með þeim ömurlega haldlitlu rökum að utanaðkomandi vatn sé orsök tjónsins. Ég vil bara að skyldutryggingunni sé breytt á þann hátt að hún greiði einnig ef hús eyðileggjast til að mynda af völdum myglusveppa eða jafnvel veggjatítlu. Bara þegar aðstæður eru þannig að húsið þitt eyðileggst án þess að þú fáir nokkuð við það ráðið.

Myglusveppurinn er að rústa tilveru okkar!

Á sínum tíma þegar við tókum þá ákvörðun að flytja í sveitina okkar þá áttum við harla litið. Sitthvort einbýlishúsið áttum við vissulega og það stór en það er ekki sama einbýlishús og einbýlishús á landsbyggðinni. Við máttum teljast heppin að losna við þau til að geta flutt. Bæði fóru gegn yfirtöku á áhvílandi húsnæðisláni sem var rúmar 3 milljónir á hvoru húsi um sig. Þannig að við vorum ekki með fimmeyring í vasanum til að kaupa nýja húsið. Maðurinn minn vann eins og skepna þetta sumar og þannig tókst okkur að öngla saman fyrir útborguninni. Síðan eru liðin 7 ár og við farin að geta haft það sæmilegt. Sáum okkur loks fært að byggja bílskúr sem endaði í 80 fm og var í sumar varð hann fokheldur. Við vissum sem var að við gætum auðveldlega hækkað mánaðarlega greiðslubyrði um það sem bílskúrnum nam. En nú á ég bílskúr en ekkert hús. Einn möguleiki í stöðunni er að innrétta bílskúrinn og um tíma leit út fyrir að við þyrftum þess eða þar til við fengum inni þar sem viið búum nú. Þar eru jú húsgögn. Við fengum rukkun um fasteignagjöld eins og við var að búast. Af fasteign sem ekki er lengur til, tekur tíma að fara í gegnum kerfið býst ég við. En við þurfum að eignast heimili og þar stendur hnífurinn í kúnni. Ég bý í um 50 km fjarlægð frá höfuðborgnni og nær get ég ekki hugsað mér að fara. Leigumarkaðurinn er möguleiki sem er ekki fyrir hendi í okkar stöður. Fyrir það fyrsta myndum við aldrei ráða við að borga húsaleigu ásamt því að borga af láninu af ónýta húsinu og í annan stað þá er ég með gæludýr. Ég á tvo hunda og 1 kött ásamt naggrís og froskum. Og fjandinn fjarri mér að ég láti myglusveppinn neyða mig til að losa mig við dýrin mýn sem hafa verið hluti af fjölskyldunni í þessi ár og okkur öllum þykir ósegjanlega vænt um. Eg vil heldur ekki láta sveppinn hrekja mig í burtu frá þeim stað sem við kjósum að búa á. Hér er frábær skóli fyrir dóttur mína, hérá hún sína vini og hér er hennar líf. Ég er smámsaman að ná upp fyrra þreki, og verða aftur heilsuhressa hrausta manneskjan sem ég var þegar þessi ósköp dundu yfir og fyrir það er ég gríðarlega þakklát.

Olíugjaldið-Hlýt að vera svona léleg í vörubílaafkomuðfræðum...

fæ alla vega ekki til að ganga upp ef ég horfi til olíuverðshækkaninna hvernig það á að vera hægt að vera sjálfstæður vörubílstjóri í dag. Og er ég þá helst að líta til þeirra sem eru í efnisflutningum, þ.e. að keyra efni úr efnisnámum til að nota við hinar ýmsu framkvæmdir. Stóru verktakarnir ráða þessa litlu til sín á gjaldi sem er óskiljanlega lágt og komast upp með. Ég var til að mynda farþegi í bíl um daginn sem keyrði efni úr Lambafelli í Hafnarfjörð. Vegur sem er beinn og breiður og ekki erfiður yfirferðar, samt var bíllinn, sem er nýlegur og með tölvuskjá sem sýnir hverju hann er að eyða 80 ltr. pr.100 km. fullhlaðinn. Minna þegar hann var tómur en samt 40-50 ltr. pr. 100km. Sami bíll var síðar að flytja gáma og þá sýndi mælirinn upp í 120/100 á Reykjanesbrautinni. Þegar olíugjaldið var sett á tókst einhverjum furstum að finna það út að meðaleyðsla svona bíli væri um 40/100, ekki veit ég hvernig þeim tókst það. Þeir eyða ekki einu sinni svona litlu fulllestaðir á leiðinni Akureyri-Reykjavík, nema þá kannski á þeim örstuttu vegaspottum sem eru beinir og sléttir. Ekki öfunda ég þá aumingja menn sem keyra til að mynda á Vestfirðina. Enda held ég að þeir séu afskaplega fáir eftir, sjálfstæðir. Stóru flutningafyrirtækin búin að gleypa þá alla. En það sér það hver maður sem eitthvað kann fyrir sér í stærðfræði að  þegar þú kaupir olíulítrann á 152 krónur, borgar ofan á það rúmlega 13 krónur í þungaskatt fyrir hvern ekinn kílómetra að þá er ekki mikið eftir. Verum bara hógvær og reiknum dæmið miðað við eyðslu upp á 70/100.  og kílómetragjald upp á 170 kr. Hver kílómetri kostar þig 106 kr. í olíu, ofan á það koma svo 13 krónur í þungaskatt sem alls gera þá 119 kr. Síðan áttu eftir að borga vask af þessum 170 kr. sem gera 33 krónur. 152 krónur ertu kominn upp í og þá á eftir að borga sér kaup og viðhald og annan rekstrarkostnað af bílnum. Til þess áttu eftir heilar 17 kr. af hverjum eknum kílómetra. Það sér það hver heilvita maður að þetta dæmi gengu engan veginn upp. Svo segja þessir háu herra á alþingi að olíugjaldið sé ekkert of hátt. Held þeir ættu að skammast sín. Hvað yrði um fínu tónlistarhöllina og aðrar byggingar ef vörubílstjórarnir væru allir farnir á hausinn. Skil ekki hversu lítið heyrist í þessari starfstétt, hvar er stéttarfélagið þeirra til að mynda. Veit um nokkra sem hafa verið að berjast en þeir eru og fáir og of vanmáttugir til að á þá sé hlustað. Og enn eru til bílstjórar sem láta sig hafa það að keyra sig á hausinn með því að keyra á þessum lágu gjöldum og eyðilegga þannig fyrir hinum. Sýnið samstöðu vörubílstjórar. Það er nóg að þið séuð lagðir í einelti af vegagerðinni sem ekki getur boðið ykkur upp á mannsæmandi vegi til að keyra eftir svo bílarnir eyði ekki svona miklu, ekki láta ríkið misnota ykkur lika.

Opið myglubréf sent á Guðlaug Þór og Þórunni

Þar sem ég er staðráðin í að koma einhverri umræðu af stað um myglusveppinn áður en fleiri lenda í því að þurfa að rífa heimili sitt til grunna og ég hef án árangurs, skrifað bæði Guðlaugi Þór, heilbrigðisráðherra og Þórunni umhverfisráðherra bréf sem þau sáu enga ástæðu til að svara þá gerðist ég frökk mjög og sendi þeim opið bréf sem vonandi birtist í Morgunblaðinu innan tíðar. Hefði ekki trúað þessu upp á sjálfa mig fyrir nokkrum vikum síðan en neyðin kennir naktri konu að spinna og ég ætla að vona að þetta hafi einhver áhrif þau. Að alla vega verði skoðað hvort ekki sé hægt að setja tjón af þessu tagi undir sama hatt og brunatjón, inn í skyldutrygginguna, eða að tryggingafélögin breyti skilmálum sínum á þann veg að hægt verði að tryggja sig fyrir tjóni sem þessu. Annað finnst mér bara vera mismunun. Ætla núna að hella mér í að skoða stjórnarskrána, jafnræðisregluna, sáttmála sameinuðu þjóðanna um réttindi barna og annað sem mér dettur í hug. Gangi mér vel.